zondag 30 december 2012

MENS EN LIJDEN. Omgaan met lijden en sterven.

Een lijdende persoon moet je de tijd geven om zijn lijdensweg te kunnen accepteren. Eerst moeten zijn verwerken dat wat ze doormaken niet gewenst is, maar het toch zullen moeten ondergaan. In deze fase moet je als omgeving voornamelijk een luisterend oor zijn. Je moet er zijn om de andere te steunen in zijn verwerkingsproces. We moeten kunnen aanvaarden dat wat ze doormaken niet van zelfsprekend is. Maar voornamelijk moeten we het onderwerp bespreekbaar houden.

 

Nadat de lijdende het gebeuren heeft kunnen plaatsen en aanvaarden, dan moeten wij dit proberen te aanvaarden. Want hoe zouden wij iets moeten kunnen aanvaarden als de andere dat nog niet eens kan?

1 opmerking:

  1. Iedereen gaat verschillend om met lijden. Is het 'bespreekbaar zijn' nodig voor iedereen ? Kan de draagkracht van de persoon dit wel aan?
    Laat iedereen lijden op zijn of haar manier en probeer aan te voelen wat de persoon nodig heeft. Soms is niks zeggen en aanwezig zijn veel meer waard dan praten.
    Een woord is een woord maar kan je zonder woorden ook niet iets betekenen voor de persoon de pijn ervaart?

    BeantwoordenVerwijderen