MENS EN LIJDEN. Des hommes et des dieux.

Deze film gaat over een kloostergemeenschap in Algerije. Binnen het land breekt een burgeroorlog uit. Deze verplaatste zich steeds meer en meer in de richting van de abdij waar de monniken verblijven. Men geeft ze de kans om deze te verlaten, maar die laten ze varen. De monniken willen kost wat kost blijven.

 

De monniken bevinden zich in een tweestrijd van lijden. Fysiek lijden door de naderende burgeroorlog en spiritueel lijden door hun God die hen in de steek laat. Toch blijven ze volharden en geloven in een goede toekomst. Ze weten dat ze er niet alleen voor staan. Door de kracht die ze krijgen uit hun geloof, zijn ze zelfs bereid om gewonde rebellen te verzorgen.

Ik bewonder de moed van de heren. Ze durven zich naar de dood te verplaatsen. Dit is iets wat ik niet zou kunnen, de dood in de ogen kijken. De heren blijven optimistisch in hun angst, zo optimistisch dat ze hun vijand zelfs een 2^de kans durven geven. Dit getuigt volgens mij van bijzonder veel lef en durf.

 

Om de dood te aanvaarden, heb je volgens mij dan ook veel moed, durf en lef nodig. Anders maak je jezelf toch kapot in je eigen lijden.