“Loser! Is het voornaamste scheldwoord
vandaag op de speelkoer van de lagere school.
Sommige van die losers komen in opstand, maar het
merendeel wordt sociaal angstig, autistiform, depressief en nagenoeg altijd
hyperconsumerend.”
Onze maatschappij
is gekenmerkt door winnen en verliezen. Al van kleins af aan leren we onze
kinderen met ‘het verliezen’ om te gaan. Verliezen is een zware last voor
kinderen die ze hun hele leven met zich meedragen.
Sommige
kinderen zijn het niet gewoon om ergens in ‘te winnen’, in uit te blinken,
ergens goed in te zijn. Deze kinderen zijn de losers van de maatschappij. Ze
voelen zichzelf ook zo. Ze voelen zich uitschot, de laagste in rang. Want ze
kunnen toch niets bereiken in het leven.
De
winnaars aan de andere kant weten hun sterke kanten te benoemen. Ze maken er
ook gretig gebruik van. Met hun sterke kanten weten ze de losers dieper te
duwen in hun schelp, in de grond.
Dit
alles is de schuld van onze hedendaagse maatschappij. We moeten onze kinderen
niet alleen leren dat ze kunnen winnen of verliezen. Neen… We moeten ze leren ‘hoe
samen te werken’. Hoe ze samen hun doelen kunnen bereiken en niet enkel en alleen
het doel wat zij voor ogen hebben. We moeten hun blik verruimen, ze leren open
te staan voor de anderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten